ΤΟ ΦΑΟΥΛ ΤΟΥ κ. ΑΛΑΒΑΝΟΥ
Σε εκπομπή του κ. Σ. Κοτρώτσου στο real FM, ο καλεσμένος του, επικεφαλής του «Σχεδίου Β’» κ. Αλαβάνος, σε ερώτηση του δημοσιογράφου γιατί δεν παρέστη στην εκδήλωση του Ε.Πα.Μ. στην Καλλιθέα για την παρουσίαση του προγράμματος του Μετώπου, μολονότι ήταν προσκεκλημένος, απάντησε επακριβώς: «όταν γίνεται ένα εγχείρημα έχει μια σημασία να έχεις μια συνάντηση στους στόχους που θέτεις, έχει σημασία όμως εάν θες να δώσεις κάτι καινούργιο, να μην έχεις επιβαρύνσεις οι οποίες είναι πάρα πολύ σημαντικές. Το ΕΠΑΜ στις προηγούμενες εκλογές κατέβηκε μαζί με τον κ. Παπαθεμελή, ο κ. Παπαθεμελής είναι ένας εκφραστής ενός εθνικισμού καθαρά και μιας έτσι πολύ, τι να την πω, μη, δεν να θέλω να χρησιμοποιήσω, έτσι πολύ συντηρητικής άποψης σε μια σειρά ζητήματα, ή όταν βλέπουμε εμείς το ΕΠΑΜ να λέει ότι θα τραβήξει στην δικαιοσύνη όχι μόνο τους υπεύθυνους της κυβέρνησης αλλά και τους υπεύθυνους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θεωρούμε ότι είναι μερικά πράγματα τα οποία εμείς δεν έχουμε καμία μα καμία σχέση καλό είναι να υπάρχουνε ενότητες αλλά όχι χωρίς κανένα όρο, καταλάβατε, έτσι θα κάνατε κι εσείς».
Ωστόσο θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:
Συνεργασία δεν σημαίνει ταύτιση
Ο κ. Αλαβάνος δεν επιθυμεί καν επαφή με το ΕΠΑΜ διότι, όπως λέει, διαφωνεί με την εκλογική συνεργασία του ΕΠΑΜ με το κόμμα του κ. Παπαθεμελή στις εκλογές του 2012. Πολύ διαφωτιστικό. Κι ενδεχομένως πολύ ενδιαφέρον, αλλά παντελώς άσχετο. Συνεργασία δεν σημαίνει ταύτιση. Ούτε παντρειά, πολιτική ή εκλογική. Σημαίνει κάτι πολύ πιο απλό: διάθεση για τον από κοινού αγώνα για τον κοινό στόχο. Αν βέβαια υπάρχει τέτοια διάθεση και τέτοιος κοινός στόχος. Συνεργασία σημαίνει βαδίζουμε χώρια, αλλά χτυπάμε μαζί.
Επομένως δεν χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα, ούτε να ταυτιζόμαστε πλήρως σε τακτικές, ή άλλες επιλογές. Χρειάζεται απλά καλή πρόθεση, ειλικρίνεια και ανοιχτός πολιτικός διάλογος ώστε να αναμετρηθούν συγκλήσεις και αποκλίσεις. Έτσι εννοούμε εμείς στο ΕΠΑΜ το κάλεσμα για συνεργασία. Δεν ζητήσαμε ποτέ να ταυτιστεί κάποιος άλλος μαζί μας και πολύ περισσότερο ο κ. Αλαβάνος. Δεν ψάχνουμε για γιουσουφάκια, ούτε για υποτελείς με πρόσχημα την συνεργασία. Εμείς είμαστε ανοιχτοί στον πολιτικό διάλογο γιατί δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε, ούτε διαθέτουμε κρυφές ατζέντες. Να γιατί το ΕΠΑΜ καλεί και θα καλεί διαρκώς σε διάλογο και συνεργασία πάνω σε κοινούς στόχους, ανεξάρτητα από επιμέρους ιδεολογικές, πολιτικές ή άλλες διαφορές, ενώ ο κ. Αλαβάνος όχι.
Ο πατριωτισμός δεν είναι εθνικισμός
Δεν γνωρίζουμε επακριβώς τι εννοεί εθνικισμό ο κ. Αλαβάνος. Ο κ. Αλαβάνος έχει εγκαταλείψει εδώ και πολλά χρόνια το αίτημα για εθνική αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία ως πρώτιστο και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα ενός λαού. Έχει από παλιά ενστερνιστεί την αποικιοκρατική ιδεολογία του ευρωπαϊσμού, την οποία και υπηρέτησε στην ευρωβουλή για δεκαετίες, αλλά και στην μετέπειτα πολιτική πορεία του. Έστω κι αν προσπαθεί να την μεταμφιέσει με αριστερή φρασεολογία.
Επομένως δεν είναι ο πλέον κατάλληλος να μας μιλήσει περί εθνικισμού, μιας και συνηθίζει – όπως όλες οι δεξιές και αριστερές ιδεολογίες της αποικιοκρατίας – να ταυτίζει τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό και να χαρίζει στην σκοταδισμό τα εθνικά σύμβολα ενότητας του ελληνικού λαού. Όταν ο λαός απειλείται από την πιο αδίστακτη καταπίεση και αφανισμό, όπως σήμερα με το καθεστώς του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε η υπεράσπιση της πατρίδας εκτός από καθήκον αποτελεί βασικό πρόταγμα για όποιον θέλει να μιλά από την σκοπιά των συμφερόντων των εργαζόμενων μαζών.
Προφανώς ο κ. Αλαβάνος δεν αγωνίζεται για τα ανεκπλήρωτα δίκαια του ελληνικού λαού, την εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική χειραφέτηση, αλλά για το «σχέδιο β» της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας. Ίσως γι’ αυτό να φοβάται τόσο πολύ ακόμη έναν ανοιχτό διάλογο με συμμετοχή και του ΕΠΑΜ. Πάντως εμείς δεν φοβόμαστε.
Αριστερός δεν σημαίνει και προοδευτικός
Δεν γνωρίζουμε επίσης τι εννοεί ο κ. Αλαβάνος συντηρητική άποψη. Προφανώς όποιος διαφωνεί με την προσωπική αριστερή ιδεολογία του κ. Αλαβάνου, εκλαμβάνεται ως συντηρητικός. Λυπούμαστε που η προσωπική του ιδεολογία αποτελεί μέτρο για όλους τους άλλους. Να γιατί αδυνατεί να κατανοήσει τι σημαίνει διάλογος και συνεργασία. Το να αναφέρεται κανείς μόνο σε ομοϊδεάτες του σημαίνει ότι δεν θέλει ανοιχτό διάλογο, αλλά μονόλογο σε παραλλαγές. Ούτε ψάχνει για ειλικρινή συνεργασία, αλλά για ακολούθους, ή οπαδούς.